295

1. Կհարցնեն մարդիկ հաճախ՝
Ո՞ւր է Անոր գալուստը,
Եվ անօրեն մարդկանց պատիժ՝
Արագահաս կորուստը։
     «Ահա կուգամ,- կըսե Տերը,-
     Պիտի նայեմ քու գործերդ,
     Պիտի քննեմ սրտիդ սերը,
     Աջ պիտ կանգնին Իմ գառները»։

2. Ինչպես օրերում սուրբ Նոյի,
Որ կաղաչեր մտնել տապան,
Նույնպես այսօր մեր օրերում,
Կկանչե մեզ Հիսուս Արքան։
     Արդ կթակե սրտիդ դուռը,
     Բա՛ց, որ մտնե Հիսուս Տերը,
     Կմոռանաս Քու ցավերդ,
     Կմոռանաս Քու վշտերդ։

3. Երբ որ հնչե փողը վերջին,
Պիտի իջնե Աստծո Որդին,
Իր մոտ տանե Իր սուրբերին,
Պիտի դատե ողջ աշխարհին։
     Հիմա դատե՛ ինքզինքդ, տե՛ս,
     Ապաշխարե՛, որ փրկվիս,
     Դատաստանեն ազատ ըլլաս,
     Հիսուսի հետ հավերժ ապրիս։

---